طبیعت: گرم و خشک
ريشه آن محلل اخلاط تلخ است و اسهال را بند مى آورد و قاعده آور است. اگر عصاره يا پخته ريشه آن با سركه رقيق خورده شود براى تسكين درد طحال، كبد، نقرس و كليه و همچنين براى خرد كردن سنگ مثانه، يرقان و تب هاى كهنه مفيد است. ماليدن آن با سركه براى تحليل خنازير با روغن گل براى سوختگى آتش، جراحتها و ترك خوردن پوست و با آرد جو براى باد سرخ نافع است. خوردن برگ آن با سركه رقيق براى بند آوردن اسهال مفيد مى باشد. ابو خلسا بخصوص در گرم مزاجان سردرد مى آورد و از اين نظر بايد با روغن بنفشه و روغن كدو خورده شود. مقدار خوراك آن 8 گرم است. شياف تهيه شده از گرد ريشه آنكه با آب عسل درست شود براى اخراج جنين و آوردن قاعده مفيد است. از ريشه ابو خلسا در طب سنتى براى خشك كردن زخمها استفاده مى شود.
ريشه گياه ابو خلسا معمولا از چين به ساير كشورها صادر مى شود. در چين از آن به عنوان معرق و محلل و براى فروكش كردن تاول هاى آبله مصرف مى شود. در موارد خارش و بيمارىهاى پوستى انگلى خارشدار نظير جرب نيز تجويز مىشود.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.